برای ایجاد یکپارچگی و انتقال صحیح نیرو در سازه‌های بتنی، لازم است که میلگردها به‌صورت اصولی به هم متصل شوند. از آنجایی که میلگردها معمولاً در طول‌های ۱۲ متری تولید می‌شوند، در بسیاری از پروژه‌های عمرانی نیاز به استفاده از میلگردهایی با طول بیشتر وجود دارد. در این شرایط، اتصال میلگرد یا همان وصله‌کردن آن‌ها اهمیت پیدا می‌کند.
وصله میلگرد تنها برای افزایش طول استفاده نمی‌شود؛ بلکه در مواردی مثل کاهش هزینه‌های ساخت، جایگزینی آرماتورهای آسیب‌دیده و بهبود عملکرد سازه نیز کاربرد دارد.
به طور کلی، چهار روش اصلی برای وصله کردن میلگرد وجود دارد:
وصله پوششی (اورلپ)
وصله مکانیکی (کوپلر یا کوپلینگ)
وصله اتکایی
وصله جوشی یا فورجینگ
انتخاب بهترین روش اتصال میلگرد بستگی به عواملی مانند قطر آرماتور، نوع بارگذاری، شرایط محیطی و الزامات طراحی دارد.
این روش رایج‌ترین و ساده‌ترین نوع اتصال میلگرد است. در وصله پوششی، دو میلگرد در کنار هم قرار گرفته و با استفاده از سیم آرماتوربندی یا جوشکاری به هم متصل می‌شوند.
با سیم مفتول: میلگردها ابتدا تمیز شده و سپس به وسیله سیم آرماتوربندی در چند نقطه به هم بسته می‌شوند.
با جوشکاری: بعد از قرار دادن میلگردها در کنار هم، جوشکاری انجام می‌شود. باید دقت شود که جوش بدون ترک یا حفره باشد.
🔹 مزیت: سریع و کم‌هزینه
🔹 عیب: مقاومت کمتر نسبت به سایر روش‌ها، به‌خصوص در بارگذاری‌های سنگین
قوانین آیین‌نامه برای وصله پوششی:
طول پوشش میلگرد = حداقل ۴۰ برابر قطر آن
فاصله دو میلگرد وصله‌شونده ≥ ۱.۵ برابر قطر میلگرد
برای میلگرد کششی: طول وصله ≥ ۱۲۰ برابر قطر
برای میلگرد فشاری: طول وصله ≥ ۸۰ برابر قطر
وصله مکانیکی با استفاده از قطعات فلزی آماده مثل کوپلر میلگرد انجام می‌شود. این روش نسبت به اورلپ مقاوم‌تر بوده و برای میلگردهایی با قطر بالا کاربرد دارد.
انواع وصله مکانیکی شامل:
وصله کششی
وصله فشاری
وصله خمشی
🔹 مزیت: استحکام بالا، مناسب برای میلگردهای ضخیم
🔹 عیب: نیاز به تجهیزات خاص و هزینه بیشتر
در این روش، انتهای میلگردها برش ۹۰ درجه خورده و به یک قطعه فلزی تکیه داده می‌شوند. سپس اتصال با جوش یا قطعات مکانیکی تکمیل می‌شود.
شرایط آیین‌نامه‌ای وصله اتکایی:
برش میلگرد باید دقیقاً عمود بر محور آن باشد.
میزان انحراف زاویه‌ای نباید بیش از ۱.۵ درجه باشد.
تنها در مقاطعی مجاز است که دارای خاموت بسته یا مارپیچ باشند.
🔹 مزیت: اجرا سریع
🔹 عیب: استحکام کمتر از سایر روش‌ها
در روش فورجینگ، میلگردها با استفاده از حرارت بالا (۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ درجه سانتی‌گراد) به هم متصل می‌شوند. این اتصال به کمک گاز اکسی‌استیلن انجام می‌شود و مقاومت زیادی ایجاد می‌کند.
برای اطمینان از کیفیت وصله جوشی، باید تست‌های مخرب و غیرمخرب مانند آزمون کشش، خمش و التراسونیک روی میلگرد انجام شود.
🔹 مزیت: استحکام بسیار بالا
🔹 عیب: نیاز به تجهیزات و اپراتور حرفه‌ای
میلگردها نقش کلیدی در مقاومت سازه‌های بتن مسلح دارند. اگر اتصال آن‌ها به درستی انجام نشود، انتقال بار به بتن مختل شده و احتمال شکست یا فروپاشی سازه وجود دارد.
بنابراین، انتخاب روش صحیح اتصال میلگرد و اجرای اصولی آن مطابق آیین‌نامه‌ها، تضمین‌کننده ایمنی و دوام سازه است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها